جراحی کیست سینه

کیست سینه یا تومور سینه معمولا توده های خوش خیم هستند که در بافت سینه تشکیل شده و رشد می کنند.این عارضه در شکل های مختلف با بافت های مختلف ایجاد می شوند، بافت ترکیبی کیست های سینه معمولاً به صورت پودری بوده و به شکل یک توده نرم و دارای حجم قابل لمسی یا غیر قابل لمس در سینه رشد می کند. برخی از کیست های سینه ممکن است با ایجاد حساسیت و درد در سینه همراه باشد . همچنین در مواردی که رشد آن زیاد است موجب تغییر شکل سینه شود. برای تشخیص دقیق کیست سینه، معمولاً از تصویربرداری مانند ماموگرافی و سونوگرافی استفاده می شود که با بررسی نتایج توسط جراح سینه خوش خیم بودن یا بدخیمی کیست ها مشخص می شود. در صورتی که تشخیص مثبت است، نیاز به بررسی بیشتر توسط یک پزشک متخصص سینه دارید تا شیوه ی درمان آن انتخاب شود. جراحی کیست سینه شرایط ویژه ای دارد که تشخیص آن به عهده جراح است. با ما همراه باشید تا اطلاعاتی در این زمینه ارائه نماییم

آیا کیست های سینه خطرناک هستند؟

بیشتر کیست های سینه خطرناک نیستند و معمولاً به صورت خوش خیم پودری و بدون اثرات جانبی قابل توجه رشد می کنند. با این حال، در برخی از موارد، کیست های سینه می توانند نشانگر بیماری های جدی تری مانند عفونت، التهاب سینه، فیبروآدنوما یا سرطان سینه باشند. بنابراین، در صورت شناسایی کیست سینه، بهتر است به طبیب متخصص سینه مراجعه کنید تا با استفاده از روش های تشخیصی مانند آزمایش سوزن بیوپسی، اطمینان حاصل شود که کیست شما خطرناک نیست.

روش های تشخیص کیست های سینه

تشخیص کیست سینه معمولاً با استفاده از چند روش تشخیصی انجام می‌شود. در زیر به برخی از این روش‌ها اشاره می‌کنم:

1. اولین قدم برای تشخیص کیست سینه، انجام ماموگرافی است. این یکی از روش‌های پرکاربرد برای ارزیابی تصاویر سینه و تشخیص کیست سینه است.
2. سونوگرافی نیز می‌تواند به عنوان یک روش تشخیص کیست سینه مورد استفاده قرار گیرد. در این روش، امواج صوتی به سینه فرستاده شده و تصاویر آن را نشان می‌دهند.
3. در برخی موارد، پزشک ممکن است بخواهد برای اطمینان بیشتر، بیوپسی سینه انجام دهد. در این روش، نمونه‌ای از بافت سینه برداشته شده و تحت میکروسکوپ بررسی می‌شود.
4. در صورتی که کیست سینه اندازه بزرگی داشته باشد، پزشک ممکن است تصمیم به خالی کردن آن از محتویات آبی داخلی آن بگیرد. این روش به عنوان آسپیراسیون نامیده می‌شود.

لازم به ذکر است که هر روش تشخیصی ممکن است در شرایط خاص و با توجه به تاریخچه بیماری و مشخصات فرد، توسط پزشکی که معالجه می‌کند، ترجیح داده شود.

سونوگرافی کیست سینه

سونوگرافی کیست سینه مرسوم ترین روش برای تشخیص وجود یا عدم وجود آن است، همچنین برای تشخیص و مشخص‌کردن حجم و خصوصیات کیست‌های سینه نیاز به سونوگرافی یا ماموگرافی است. در این روش، با استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا، تصاویر خاصی از بافت‌های داخلی سینه به دست می‌آید. این تصاویر، قابلیت نمایش و بررسی حجم، شکل، نوع و محتوای کیست‌های سینه را دارند.

سونوگرافی کیست سینه یک روش غیر تهاجمی و بدون درد برای تشخیص کیست‌های سینه است. این روش معمولاً برای تشخیص کیست‌های ساده و غیرقابل خطر در سینه استفاده می‌شود. در صورتی که یک کیست پیچیده باشد یا شباهتی به تومور داشته باشد، ممکن است نیاز به روش‌های پیشرفته تر از جمله ماموگرافی یا بیوپسی باشد.

کدام کیست های سینه نیاز به عمل جراحی دارند؟

تشخیص نیاز به عمل جراحی برای کیست‌های سینه بستگی به مشخصات آنها دارد. در صورتی که کیست چندریختی باشد، بیشتر اوقات نیاز به ترمیم بافت پس از استخراج دارد. اگر کیست بزرگ باشد و علائم مزاحم داشته باشید، مانند درد شدید، خارش و یا افزایش حجم سینه، عمل جراحی ممکن است لازم باشد. همچنین، در صورتی که کیست شامل سیالات چربی، خون یا سایر مواد غیرمعمول باشد، نیز ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشد. برای تشخیص دقیق نیاز به بررسی‌های پزشکی و تصویربرداری (مانند سونوگرافی و یا ماموگرافی) است. به هر حال، تصمیم نهایی در مورد نیاز به عمل جراحی توسط پزشک شما باید گرفته شود.

کیست‌های سینه ممکن است به شکل گردابی یا شبیه به کیسه باشند و معمولاً بی خطر هستند. اما در صورت نیاز، جراحی برای برداشتن آن‌ها می‌تواند به عنوان یک راه حل در نظر گرفته شود.

جراحی کیست سینه، تحت بیهوشی کامل یا موضعی انجام می‌شود. در بیشتر موارد، به طور معمول برش کوچکی در جلوی کیست قرار داده می‌شود تا محتوای کیست خارج شود و پس از آن کیست از بدن بیمار برداشته می‌شود. در برخی موارد، دکتر ممکن است تصمیم بگیرد که کیست را به صورت کامل بردارد تا بتواند بررسی کند که آیا آن خطرناک است یا خیر.

پس از جراحی، بیمار باید به مدت چند روز در خانه استراحت کند و از فعالیت‌های سنگین خودداری کند. همچنین، ممکن است دکتر به بیمار دستورات و راهنمایی‌هایی در خصوص نحوه دیدگاه به عمل و درمان بعد از جراحی بدهد.