کارسینوم لوبولار درجا یا LCIS یکی از یافته‌های پاتولوژیک در بافت پستان است که گرچه به‌عنوان سرطان شناخته نمی‌شود، اما به‌دلیل نقش آن در افزایش ریسک ابتلا به سرطان پستان، توجه ویژه‌ای از سوی پزشکان و محققان به خود جلب کرده است. این وضعیت اغلب بدون علامت بوده و آشنایی با LCIS می‌تواند به تصمیم‌گیری آگاهانه‌تر درباره غربالگری، اقدامات پیشگیرانه و پیگیری‌های پزشکی کمک کند. در این مقاله با نگاهی علمی، ساده و کاربردی به تعریفی دقیق از این عارضه، علائم، علت ایجاد، ماهیت توده‌های لوبوله و گزینه‌های درمانی آن می‌پردازیم تا دیدی روشن و مبتنی بر اطلاعات معتبر در اختیار مخاطبان قرار گیرد.
کارسینوم لوبولار درجا چیست؟
کارسینوم لوبولار درجا (LCIS) یکی از تغییرات غیرسرطانی در بافت پستان است که به‌عنوان یک هشدار یا عامل خطر برای سرطان پستان در آینده شناخته می‌شود. در این حالت، سلول‌های غیرطبیعی در لوبول‌های پستان (بخش‌های تولیدکننده شیر) تجمع پیدا می‌کنند، اما هنوز به بافت‌های اطراف نفوذ نکرده‌اند و در محل خود باقی مانده‌اند. برخلاف نام آن، این مرحله به‌طور مستقیم سرطان محسوب نمی‌شود، بلکه نشانه‌ای از افزایش احتمال بروز سرطان تهاجمی در آینده است.
اگرچه وچود آن در برخی موارد نیاز به درمان تهاجمی ندارد، اما پزشک ممکن است پیشنهاد کند بیمار تحت پیگیری منظم قرار گیرد و گاهی اوقات تغییراتی در سبک زندگی یا داروهایی برای کاهش ریسک ابتلا به سرطان پیشنهاد می‌شود. اگر می‌خواهید اطلاعات جامع تری درباه آن داشته باشید، تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
توده لوبوله چیست؟
توده لوبوله به تجمع سلول‌های غیرطبیعی در نواحی تولیدکننده شیر پستان، یعنی لوبول‌ها، گفته می‌شود. این توده‌ها اغلب نشانه‌ای از یک تغییر سلولی به نام کارسینوم لوبولار درجا (LCIS) هستند. برخلاف سرطان‌های تهاجمی، این سلول‌ها محدود به همان ناحیه باقی می‌مانند و به بافت اطراف نفوذ نمی‌کنند. اگرچه توده لوبوله به‌خودی‌خود یک بیماری بدخیم محسوب نمی‌شود، اما وجود آن می‌تواند زنگ خطری برای افزایش احتمال ابتلا به سرطان پستان در آینده باشد و نیازمند پیگیری دقیق پزشکی است.
علائم کارسینوم لوبولار درجا؟
کارسینوم لوبولار درجا معمولاً بدون علامت است و در اغلب موارد به‌طور تصادفی و طی بررسی‌های تشخیصی مانند نمونه‌برداری یا جراحی برای بررسی توده‌ای دیگر در پستان تشخیص داده می‌شود. این وضعیت به‌تنهایی سرطان محسوب نمی‌شود، اما می‌تواند نشان‌دهنده‌ی افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان در آینده باشد. چون LCIS هیچ نشانه‌ی ظاهری یا لمسی ندارد، اغلب زنان از وجود آن بی‌اطلاع‌اند تا زمانی که نتایج آزمایش پاتولوژی آن را مشخص کند. شاید با خواندن این بخش این سوال برایتان ایجاد شود که میزان شیوع آن چقدر است. یک منبع معتبر در پاسخ به این سوال این چنین می‌نویسد:
About 10% to 15% of breast cancers are invasive lobular breast cancer. This type of breast cancer usually grows in response to estrogen, the main female hormone
حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از سرطان‌های سینه، سرطان سینه لوبولار تهاجمی هستند. این نوع سرطان سینه معمولاً در پاسخ به استروژن، هورمون اصلی زنانه، رشد می‌کند.
علت ایجاد کارسینوم لوبولار چیست؟
علت دقیق بروز کارسینوم لوبولار درجا (LCIS) هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، اما این وضعیت زمانی آغاز می‌شود که در سلول‌های موجود در لوبول‌های پستان تغییرات ژنتیکی ایجاد شود. این تغییرات باعث می‌شوند سلول‌ها از نظر ظاهری و رفتاری با سلول‌های طبیعی متفاوت شوند، اما همچنان محدود به همان ناحیه باقی می‌مانند و به بافت اطراف نفوذ نمی‌کنند. اگرچه LCIS سرطان نیست، اما خطر ابتلا به سرطان پستان را در آینده افزایش می‌دهد.
عوامل احتمالی در بروز آن ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- تغییرات ژنتیکی در DNA سلول‌های لوبول
- سابقه خانوادگی سرطان پستان
- اختلالات هورمونی یا قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض هورمون استروژن
- عوامل ناشناخته مرتبط با سبک زندگی یا محیط زیست
روش های درمان کارسینوم لوبولار درجا
درمان کارسینوم لوبولار درجا (LCIS) بسته به نوع آن و میزان خطر فردی متفاوت است. در برخی موارد، نیازی به درمان تهاجمی وجود ندارد و پزشکان بیشتر به‌دنبال راهکارهای نظارت منظم و پیشگیری از پیشرفت بیماری هستند. اما اگر LCIS از نوع پرخطر باشد، ازً جراحی برای برداشت بافت غیرطبیعی توصیه می‌شود. بنابراین در این صورت مراحل درمان به دو بخش تقسیم بندی می‌شود که در ادامه به آن می‌پردازیم.
نظارت فعال و پیشگیری
در این رویکرد، بیمار تحت مراقبت دقیق و منظم قرار می‌گیرد تا در صورت بروز تغییر، سریعاً اقدامات لازم انجام شود:
- معاینات بالینی پستان به‌صورت شش ماه یک‌بار
- انجام سالانه ماموگرافی
- در برخی موارد استفاده از MRI پستان برای ارزیابی دقیق‌تر
- تجویز داروهای پیشگیرانه هورمونی از جانب متخصص
درمان جراحی
در مواردی که خطر پیشرفت به سرطان بیشتر است، پزشکان ممکن است گزینه‌های جراحی را در نظر بگیرند:
- لامپکتومی: برداشت بافت غیرطبیعی همراه با مقدار کمی از بافت سالم اطراف
- ماستکتومی پیشگیرانه دوطرفه: برداشتن کامل هر دو پستان در افراد با سابقه خانوادگی قوی یا خطر ژنتیکی بالا برای پیشگیری از بروز سرطان پستان در آینده
این تصمیمات با توجه به شرایط هر فرد و مشاوره با تیم پزشکی گرفته می‌شود.
سخن آخر
کارسینوم لوبولار درجا گرچه به‌عنوان سرطان شناخته نمی‌شود، اما نباید نادیده گرفته شود. شناسایی به‌موقع، پیگیری منظم و مشورت با پزشک می‌تواند نقش مؤثری در پیشگیری از بروز سرطان‌های تهاجمی داشته باشد. آگاهی، کلید تصمیم‌گیری درست در مراقبت‌های پستان است. اگر با این وضعیت مواجه هستید، آرامش خود را حفظ کنید و با انتخاب مسیر درست، از سلامت آینده خود محافظت نمایید.
